Galit

Naranasan mo na bang magalit dahil sa magulang mo? Bt nga ba ganun? Ano ba dapat ang magulang?

Ang magulang, sila yung gagabay sayo sa paglaki mo. Sila dapat yung tumutulong sayo pag may problema ka. Di dapat sila yung nagdadagdag at nagpapalaki ng problema mo. Pero bakit ganun, dumarating yung pagkakataon na parang di mo sila kakampi. Kaaway mo sila.

May mga oras na nakatulong na sila sayo. Pero mas masakit yung mga oras na kaaway mo sila. Yung mga oras na laging ikaw yung sinisisi nila. Eh di naman sila tumulong. Yung wala naman silang ginawa pero ikaw sinisisi nila. Bakit ganun.

May mga tao lang talagang di marunong magpakumbaba, isa na ang mga magulang ko dun. Nakakainis yung ugali nila. Pag may problema, kami lagi ang sinisisi. Hindi sila tumatanggap ng pagkakamali. Akala ko dati, sila ang magiging dahilan kung ba't uunlad ang buhay ko. Hindi pala. Sila pala yung magiging dahilan na pag umasenso ako, hindi ko babanggitin na "Salamat sa tulong ng aking magulang..." pero "Salamat sa aking magulang, dahil sa kanila nagpursigi akong mag-aral mabuti kasi inaapi nila ako at gusto ko lamang maghiganti"

Higanti. Isang bagay na dala ng galit. Sweet Revenge, ika nga nila. Yung feeling na may ex ka, ts yung boyfriend niya ngayon panget ts ikaw, umunlad na sa buhay. Ganun kasarap ang higanti. Yung nakaka-lamang ka sa mga kaaway mo. Sa magulang mo naman, gusto mong ipakita sa kanila na hindi ka "tanga." Kasi yun yung turing nila sayo noon. Puno ka ng galit kaya ka uunlad. Pero nangyayari nga ba yon?

Badtrip lang ako ngayon. Ang gulo ng mga sulat ko. Tangina kasi eh.