Huli na?

Sabihin nalang nating matanda ka na. May mga anak kung gusto mo. Okaya partner lang, di niyo trip mag-anak. Okaya ikaw lang mag-isa. Kung san ka masaya. Matanda ka na. Pero huli na ba?

Sa pagko-commute ko, marami na kong nakitang ugali ng matatanda. May mga walang pakealam na tahimik lang, di na nagpapaapekto sa mundo. Meron namang maaalahanin at pag tinignan mo sa mata, may pag-asa pa sila. Meron din yung tahimik lang pero magugulat ka nalang, magpaparinig. Napaka-bitter. Nabubuhay nalang sila para mamatay.

Yan ang nakakapagtaka sa mga matatanda sa panahon ngayon eh. Di naman sa pagiging masama pero parang ayaw nila mag-adapt sa panahon ngayon. Ginagamit pa nila yung katandaan nila para humingi ng respeto. Para tingalain sila. Hunghang. Di porket matanda ka na, lagi kang susundan. Lagi kang aalalayan. Lagi kang nirerespeto. Hindi automatic yung ayaw kang paupuin tapos magpaparinig ka pa. Hindi lahat ng bata masaya. Karamihan sa mga kabataan ngayon ay may problema, lalo na sa school. Napapagod din ang bata. Pwede mo naman silang pagsabihan eh. Ts nung naka-alis na, magpaparinig ka pa ts ipapahiya mo pa siya kung wala na siya. Imbis na tinulungan mo siyang makatulong, pinagmukha mo na siyang masama, pinagmukha mo na rin ang sarili mong masama. Sa huli umuwi ang lahat na hindi masaya.

May mga matanda namang masipag. Masiyahin pa rin. Nakakagulat pa at marunong magpakumbaba. Marunong tumanggap ng pagkakamali. Ang sarap kumausap ng taong ganun diba? Pero sa totoo lang, wala pa kong nakikitang taong ganun. Nakakalungkot. Baka di tumatagal ang mga taong ganun. Sayang.

Pero seryoso, may mga matatanda kasing ayaw na tumanggap ng pagkakamali. Di na marunong makinig sa iba. Huli na? Siguro. Naiintindihan ko namang ganun na sila lumaki eh pero hindi naman huli na para sa kanila na matuto. Nakakaasar lang kasing isipin na sila yung mga matatanda, dapat sila yung role model. Pero hindi eh, kung ako yung susungitan nila, syempre hindi ako matutuwa sa ugali nila, hindi ko sila gagayahin. Parang tinutulungan lang nila sarili nilang kamuhian ng mundo eh, nakakalungkot lang talaga.

Siguro sa dami ng problema kaya sila nagkakaganun. Pero parepareho lang naman lahat ng taong may problema eh. Nasa ugali mo naman yun kung pano mo sila haharapin. Patas ang mundo. Nagmumukha lang hindi patas kasi hindi tayo pareparehas mag-isip. Talagang wala sa edad ang pagiging mature, nasa pag-iisip na ng tao yan. At hanggang buhay ka pa, hindi pa huli ang lahat. Kaya mo yan.