Tutor

Di ko na matandaan kung nabanggit kong nagkatutor ako. Oo yata. Basta yon.

Parehas kami ng pinanggalingang school nung high school kaya natuwa siya sakin nun. Mabait siya. Maka-Diyos. Maraming nangyari sa buhay niya kaya marami talaga siyang makkwento. Hindi lang yun, sabihin nalang natin na maraming bagay ang nagkapagbago sa kanya. Nakakamangha. Maganda lang pakinggan na meron pang pagkakataon na magbago ang isang tao. "It's never too late to change" ika nga nila.

Ishe-share ko lang yung tinuro niya sakin. Tungkol ito sa pag-aaral. Medyo nasabi ko na yata to pero uulitin ko nalang.

Kung trip mo, tanong mo sa first day niyo sa teacher mo na bakit niya tinuturo yung subject niya. ex "Bakit niyo pa ituturo samin ang math?" Ang sagot niya dapat ay may kinalaman sa pag-eexercise ng utak mo. Pag sinagot niya na "Para makatapos ka ng pag-aaral," most likely ang ibig sabihin niyan ginagawa niya lang ang trabaho niya. Wag kang madismaya, okay lang yun. Pero ayun na nga, nasabi ko na. Para ma-exercise ang utak mo.

Seryosong usapan yan. Natanong mo na ba kung bakit ka pumapasok sa school? Ganto kasi yan, pumapasok ka sa school para malaman mo kung san ka magaling. May mga batang magaling sa math, magaling sa english, sa a.p., ganon at ganyan. Yun yung pinakalayunin niya. Para ma-distinguish mo kung san ka magaling. Kaya mula bata ka palang hanggang maging teenager ka, ieexercise yung utak mo. Tanggapin mo nalang. Ganun talaga ang natural na takbo ng buhay.

Kaya taon taon kang nag-aaral para tuloy tuloy yung natututunan mo. Hindi ka pwedeng magskip o tumigil kasi nahihirapan ka na. Nasa school ka para di ka mahirapan. Humingi ka ng tulong. Mahirap pa ba yun?

Kaya pahirap na pahirap ang pag-aaral sa high school. Eh ganun talaga eh, alangan namang pabalik. Tanggapin mo nalang.

Alam kong sa high school eh medyo mahirap at alanganin lalo na pag masyado kang malaya. Letse kasing adolescence stage yan eh. Pero ganyan ang takbo ng buhay, wala tayong magagawa.

Pero di porket sinabi kong pag-eexercise ng brain kaya ka nag-aaral ay tatamarin ka ng mag-aral. Hindi pa ganun ka-simple yan. Ang mga guro ay may sari-sariling paraan ng pagtuturo. Kaya normal lang na may mga ilan lang na makakagets at minsan walang nakakagets. Pagka-ganoon ang eksena sa classroom, oras na para humingi ng tulong. Hindi kasi porket nakapagturo na yung teacher eh alam na niya yung ginagawa niya. Di rin siya manghuhula na huhulaan niya pa kung nagets ba nung mga studyante. Sabhin mo pag di mo naintindihan. Di ka naman magmumukhang bobo eh, mas magmumukha ka pang matalino. At tandaan mo, lamang ng matalino ang mga umaasa lang sa itsura nila.

Sa mas simpleng salita. "Wag kang lalabas ng classroom hangga't di mo naiintindihan yung lesson." Pag ayaw kang turuan ng teacher mo, ibig sabihin may tiwala siyang maiintindihan mo. Minsan kailangan mo ring tulungan ang sarili mo. Ganyan kasi ang teacher namin pero yung tutor ko, gagawin niya ang lahat para makatulong. Swertihan nalang talaga minsan sa school/teacher dahil iba iba talaga yan.

Pero seryoso, nagbabayad ka kasi ng pagka-mahal mahal na tuition tapos pinapalampas mo lang yung pagkakataon na may matututunan ka, SAYANG. Nag-aaksayang ka ng pera. Pag ganun yung anak ko, ida-drop out ko siya sa school at bibilhan ko nalang siya ng mga sapatos. Pag laki niya tsaka na siya magsisisi. Eh yun yung buhay na pinili niya eh. Pero hindi mangyayari yun. Pipilitin kong mataas ang pangarap ng anak ko, mapunta siya sa magandang eskwelahan. Hindi ka talaga magiging propesyonal kung wala kang alam.