Wednesday, 20 June 2012

Estudyante Blues EP 11

May mga tao talagang madaldal. Yung tipong di na nag-iisip bago magsalita. Kinamumuhian ko ang mga taong ganyan. Nakaka-bobo eh. Pinapakita nilang tila wala silang pinag-aralan. Walang modo. Inutil. Tanga.

Di ko alam kung paano sila lumaking ganun. Yung mga taong hindi marunong makiramdam sa paligid nila. Yung puro sarili lang iniisip. Wala man lang pakealam sa bansa. Kasi di pa sila naaapektuhan. Ganun talaga pag estudyante, naka-asa pa sa magulang eh. Di pa sila nakakaranas ng tunay na paghihirap. At ang akala nila, ang simpleng pagiging iresponsable sa schoolworks ay nakakatuwa, pa-cool. Pasikat. Akala din nila, madaming ex, mukhang mature. Para sa kin, hindi. Mukhang tanga. Napaka immature ng mga high school ngayon, lalo na yung mga 3rd year at 4th year. Tingin ko talaga, di pa kami handa. Ang tingin naman ng mga matatanda samin, kaya na namin sumabak sa mahihirap na bagay. Karamihan pa naman samin, iresponsable. Iba talaga mga tao noon at ngayon. Ang laki ng pagkakaiba. Siguro mas maayos dati, kaysa ngayon. Di ko alam kung pano uunlad ang bansa sa ganitong palagay. Yung mga taong puro salita at wala namang ginagawa, paano kaya sila matatauhan at kelan nila matututunang kumilos. Di ko na alam.

Di ko sinasabing perpekto ako, sinasabi ko lang na ang mga sagot sa ating problema, nasa harap na natin. Dapat kumikilos tayo. Kaya di ako masyado sumusuporta sa gobyerno. Bakit? Alam mo yung tipong naghihirap ang bansa, maraming nagugutom, ang ginagawa naman nila, pinag-uusapan lang. Alam kong ganun ang gawain ng mga tao sa gobyerno, pero kung ang isang tao ay mapera, pwede namang tumulong nalang sila sa mahihirap. Yung tipong magpakain nalang. Oh edi mas simple diba. Di ko alam kung immature tong naiisip ko, pero bakit kasi tayo natatakot kumilos. Kung walang gumagalaw, tamad din lahat. Kaya di umuunlad bansa eh.

May mga tao talagang hindi sensitibo sa nagaganap sa kanilang mundong ginagalawan. Akala nila na mas malala ang problema nila kaysa sa problema ng bansa. Akala mo, siya ang pinaka-importanteng tao sa mundo na siya na ang solusyon sa problema ng global warming. Pa-import. Kung isa kang ganyan, makonsyensya ka na sana. Hindi kailangan ng mundo ng taong katulad mo. Kung estudyante ka, sana maisip mo na pinapaaral ka lang ng magulang mo at ang kailangan mo lang gawin ay magaral. Isipin mo din sila sa lahat ng bagay na gagawin mo. Isipin mo na pag ginawa mo ito, matutuwa ba ang magulang mo. Sa lahat ng bagay talaga, kailangan mag-isip muna.

No comments:

Post a Comment