Mas gugustohin ko pang magkaproblema sa school kesa sa bahay. Di ko naman kaano ano yung mga tao dun kaya bahala na. Pero ayoko talaga pag nagkakaproblema sa bahay. Para akong nasa kulungan. Di ko talaga trip magshare ng problema ko sa iba. Di naman sila nakakatulong eh. Ano bang alam nila. Iilan lang ang mga taong kilala kong nakakatulong talaga. Ang maganda pa doon ay di ko sila kapamilya.
Di rin ako masyado humihingi ng tulong. Ayokong tinutulungan ako sa mga simpleng bagay. Simpleng bagay, hindi yung sobrang hirap, malamang humihingi na ako ng tulong noon. Yung iba kasi, sobrang OA. Mas gusto kong mahirapan mag-isa kesa ipasa ko pa sa iba yung problema ko.
Ngayon puro problema nanaman ang humarap sakin, wala pang 10 minutes ang nakaraan. Wala, nawalan na ako ng gana mag-aral. Kaya ayokong nag-aaral sa bahay eh, dahil sa mga tao. Ayokong naiistorbo at ayokong nakaka istorbo. Isipin mo naman, nag-aaral ka ts puro gulo sa paligid mo. Ayoko ng gulo. Ayoko ng ingay. Ayoko ng sagabal. Kaya minsan, ayoko sa tao.
Ang dami ko na agad problema nagnonotes lang ako kanina eh. Di ko alam kung pano ko malalampasan tong gabi. Bahala na nga.
No comments:
Post a Comment